Forum

Co tu dodać, skoro to wszystko szczera prawda – czytałem kiedyś jakiś wywiad z Maxem Martinem – szwedzkim producentem - i tam był taki fajny fragment. Mówił jak to ostatnio wrócił do jakiegoś filmu który często oglądał w młodości i nagle coś go uderzyło: tempo. Wszystko było trochę wolniejsze, pokazywali całą drogę na lotnisko – a dzisiaj w filmach to jest raczej „bum!” i już jesteśmy na lotnisku. No i myślę że to można odnieść do muzyki. To właśnie stało się z popem, jest mniej czasu, mniej przestojów, wszystko toczy się szybciej, intra do piosenek są krótsze, a kiedyś taka "Rozmowa przez ocean" zaczynała się ponad pół minuty zanim Maryla wyśpiewała pierwsze słowo, i to było super, czekało się z ekscytacją, można się było ponapawać.
No i właśnie kiedyś jakoś nie było problemu, żeby taka muzyka normalnie puszczana była w radiu, a dzisiaj mamy dziesiątki stacji radiowych a nie ma czego słuchać, wszystko jakieś takie oczywiste i płytkie, z przewidywalnymi rozwiązaniami, obliczone na natychmiastowy chwyt, wypuszczane tak jakby siłą rozpędu. Mówię to o tak zwanym głównym nurcie. Dla mnie za dużo w tym wszystkim fałszu. Zgadzam się z tym co powiedział jakiś czas temu Quincy Jones – że potrzebujemy piosenek a nie hooków i chwytliwych fragmentów, że songwriter to nie tylko ktoś kto produkuje refreny. I że świetna piosenka może uczynić najgorszego wokalistę na świecie wielką gwiazdą – a złej piosenki nie uratuje nawet trzech najlepszych wokalistów świata.

Dziwnie to zabrzmi, ale ten czas kwarantanny pomaga niektórym rodzicom poznać bardziej swoje pociechy, bo sa z nimi stale i wtedy dopiero jest to wyzwanie....
Zająć czyms ambitnym swoje dzieci (bez grania, bez tv, bez podwórka itp) - ooo, to dopiero mistrzostwo świata. Ale się da, tylko trzeba pogłówkować :)

Surowka z młodej kapusty tzw. Martowa:
Kapuste poszatkowac i posolic (puszcza soki). Potem ( za kilka min) poznęcać sie nad nią i powyciskac jeszcze troche( ładnie mięknie). Do tego dorzucic kukurydze z puszki, posiekany koperek i trochę majonezu (a co). Dodac troche pieprzu. Zamieszac i .... gotowe.
I uważac żeby w pobliżu nie bylo mojej wnuczki Marty!!! (niejadek, który wyjada cała surówkę).

Kochani,
zaglądam oczywiście do Świetlicy codziennie, ale mniej piszę niż kiedyś.
Ależ nam się życie wywróciło do góry nogami :(.
Mam to szczęście (i nieszczęście), że cały czas mogę (i muszę) pracować. Wszystko teraz wygląda inaczej, niż kiedyś. Kontakty „face to face” w pracy są ograniczone do absolutnego minimum (zresztą rodzinne również). Prawie wszystko załatwia się telefonicznie lub wirtualnie. Wyglądamy jak upiory. Sam się dziwię, że dzieci się nas nie boją. Naszych twarzy w ogóle nie znają. Przeraża mnie lista odwołanych planowych przyjęć.
Mam jednak wielką nadzieję, że idea izolacji - nam Polakom się opłaciła, mimo że dla wielu ekstrawertycznych i bardziej towarzyskich osób jest prawdziwą gehenną. Szpitale jednak dzięki temu nie pękają w szwach i na razie system jest wydolny. Wielkim problemem jest jednoznaczne określenie jak i kiedy z tego wyjść.
Bardzo żal mi tych wszystkich, którzy tracą źródła dochodu.
W tej sytuacji są między innymi artyści.
Nawet nie wiem co powiedzieć.

Wydawało mi się, że znam cały repertuar Maryli, ale wczoraj uległem zaskoczeniu. Pierwszy raz słyszałem „Męski blues” i „Nie przerywajcie zabawy”. Oj, pewnie dużo jest jeszcze takich nieodkrytych piosenek.

Marylko, namówiony przez Ciebie zacząłem oglądać OZARK. Czy akcja w tym serialu trochę przyspieszy ??? Jestem po 6 odcinkach, bo więcej niż 2 na dobę nie dam rady. Na mój temperament, to trochę wolno się toczy akcja :) :) :)
Pozdrawiam
TzP

Ja uciekam na działkę lub do lasu (jesli akurat mozna). Książka i seriale wieczorem jak najbardziej. Ostatnio Kalifat, Broadchurch i oczywiście The Crown. Na dobre filmy nie mogę trafić...